De dood bestaat niet. Wat bestaat is: het leven, al is dat minder dan een navelspatje in de oceanen van de tijd.

Datumloze dagen is een roman over een troebele vader-zoonrelatie in het teken van leven, liefde, schaamte, dood.

(Dit is de tekst op de achterkant van het boek.)

In datumloze dagen laat een naamloze jongen, amper 23 jaar oud, zich verleiden tot het huwelijk. Zij krijgen een zoon, Nathan. Maar in het vaderschap heeft de bindingsangstige verteller zo mogelijk nog minder zin dan in dat hele huwelijk. Hij verlaat kind en vrouw.
Vader en zoon zien elkaar pas jaren later terug, aanvankelijk sporadisch, maar regelmatiger wanneer Nathan ernstig ziek wordt. Veertig jaar is hij als hij z'n vader bij zich roept en om een zachte dood vraagt. Vader ondertussen ontdekt dat hij een kleindochter heeft, een prachtig gekleurd meisje van een jaar of tien. Het verrast hem aangenaam dat zijn zoon veel vrienden had en goed was in zijn werk. Allemaal gemist.
Spijt en berouw komen tot uiting in deze roman, die mooi is geschreven en ontroert.